Lachman test

De Lachman-test is een klinische test die vaak wordt gebruikt om de stabiliteit van de voorste kruisband (ACL) in de knie te beoordelen. Deze test wordt uitgevoerd door een medische professional, meestal een orthopedisch chirurg of een fysiotherapeut. De test wordt gebruikt om te bepalen of er letsel of instabiliteit is in de voorste kruisband van de knie.

Bij de Lachman-test ligt de patiënt meestal plat op zijn of haar rug, met het te onderzoeken been iets gebogen bij de knie. De medische professional grijpt het onderbeen net onder de knie en probeert het naar voren te schuiven, terwijl ze de beweging vergelijken met de andere knie. Als er sprake is van een beschadigde of gescheurde voorste kruisband, zal er vaak meer beweging zijn in de knie dan normaal, wat kan wijzen op instabiliteit.

De Lachman-test is een belangrijk diagnostisch hulpmiddel bij het beoordelen van knieletsels, met name bij sportblessures. Het kan helpen bij het vaststellen van de ernst van een letsel aan de voorste kruisband en bepalen of verdere behandeling, zoals een operatie, nodig is om de stabiliteit van de knie te herstellen.

Waarom stabiliteit van de voorste kruisband (ACL) beoordelen?

Het beoordelen van de stabiliteit van de voorste kruisband (ACL) in de knie is belangrijk om verschillende redenen:

Diagnose van letsel: De voorste kruisband is een van de belangrijkste ligamenten in de knie en speelt een cruciale rol bij het stabiliseren van het gewricht. Het beoordelen van de stabiliteit van de ACL helpt bij het diagnosticeren van letsel aan dit ligament. Letsel aan de ACL komt vaak voor bij sportblessures en auto-ongelukken.

Behandelingsplanning: Het vaststellen van de mate van letsel aan de ACL is essentieel voor het plannen van de juiste behandeling. Afhankelijk van de ernst van het letsel kan conservatieve behandeling met fysiotherapie en revalidatie voldoende zijn, of kan een operatie nodig zijn om de stabiliteit van de knie te herstellen.

Voorkomen van verdere schade: Als een ACL-blessure niet adequaat wordt behandeld, kan dit leiden tot verdere schade aan de knie, zoals kraakbeenletsels of meniscusletsels. Het vroegtijdig beoordelen van de stabiliteit van de ACL helpt bij het voorkomen van secundaire complicaties.

Terugkeer naar activiteit: Voor atleten is het beoordelen van de stabiliteit van de ACL cruciaal om te bepalen wanneer ze veilig kunnen terugkeren naar sportieve activiteiten. Een stabiele knie is essentieel om letselrisico te minimaliseren en de prestaties te optimaliseren.

Het beoordelen van de stabiliteit van de voorste kruisband is van groot belang voor het begrijpen, behandelen en voorkomen van knieblessures, en het helpt patiënten om een actieve en gezonde levensstijl te behouden.

Hoe voer je de lachman test uit?

De Lachman-test is een klinische test om de stabiliteit van de voorste kruisband (ACL) in de knie te beoordelen. Stappen voor het uitvoeren van de Lachman-test:

Plaatsing van de patiënt:
De patiënt ligt meestal plat op de rug op de onderzoekstafel. Het te onderzoeken been (de knie waarvan je de ACL wilt controleren) moet gebogen zijn bij ongeveer 20-30 graden.

Stabilisatie van het dijbeen:
De medische professional gaat aan de zijkant van de tafel staan, naast het te onderzoeken been. De professional plaatst één hand boven op het dijbeen van de patiënt om het dijbeen stabiel te houden.

Greep op het scheenbeen:
Met de andere hand pakt de professional het onderbeen van de patiënt vast, net onder de knie, met de duim aan de binnenkant en de vingers aan de buitenkant van het scheenbeen.

Uitvoeren van de test:
De professional oefent een zachte maar stevige voorwaartse druk uit op het scheenbeen, terwijl ze tegelijkertijd het dijbeen stabiel houden. Tijdens het uitoefenen van druk observeert de professional de beweging van het scheenbeen ten opzichte van het dijbeen. Als de ACL beschadigd is, kan er een abnormale beweging van het scheenbeen naar voren optreden, wat kan voelen als een "schuifladeverschijnsel."

Beoordeling:
De professional beoordeelt de mate van beweging en eventuele instabiliteit. De test wordt meestal vergeleken met de andere knie van de patiënt om eventuele verschillen in stabiliteit op te sporen.

Het is belangrijk op te merken dat de Lachman-test een gevoelige en specifieke test is om ACL-letsel te detecteren, maar deze moet worden uitgevoerd door een getrainde medische professional om nauwkeurige resultaten te verkrijgen. Als er vermoedens zijn van een ACL-blessure, kan aanvullend onderzoek, zoals MRI, nodig zijn voor een definitieve diagnose en behandelingsplanning.

Wat heb je nodig voor het uitvoeren van een Lachman test?

De Lachman test moet altijd uitgevoerd worden door een getrainde medische professional, bij voorkeur een orthopedisch chirurg, fysiotherapeut of een arts met ervaring in knieonderzoek om tot een juiste beoordeling te komen. Om een Lachman test uit te voeren heb je het volgende nodig:

Onderzoekstafel of behandeltafel: Je hebt een geschikte tafel nodig waarop de patiënt comfortabel kan liggen en waarop de test kan worden uitgevoerd. De tafel moet stevig genoeg zijn om de patiënt te ondersteunen.

Handschoenen (optioneel): De medische professional kan handschoenen dragen om hygiënische redenen en om het contact met de patiënt te vergemakkelijken.

Verlichting: Goede verlichting is belangrijk om de knie van de patiënt goed te kunnen zien tijdens de test, vooral als er sprake is van zwelling, kneuzing of andere zichtbare veranderingen.

Eventueel een assistent: In sommige gevallen kan het handig zijn om een assistent te hebben die kan helpen bij het stabiliseren van het dijbeen van de patiënt terwijl de test wordt uitgevoerd, hoewel dit niet altijd noodzakelijk is.

De Lachman-test is een gespecialiseerde klinische procedure en moet worden uitgevoerd door een ervaren medische professional om nauwkeurige resultaten te verkrijgen. Het is belangrijk om de test zorgvuldig en met de juiste techniek uit te voeren om de stabiliteit van de voorste kruisband (ACL) in de knie nauwkeurig te beoordelen.

Wat meet je bij een Lachman test?

Bij een Lachman-test meet je de stabiliteit van de voorste kruisband (ACL) in de knie. De test is ontworpen om te beoordelen of de ACL goed functioneert en of er sprake is van letsel of instabiliteit in dit ligament. Tijdens de Lachman-test voert de medische professional een voorwaartse druk uit op het scheenbeen terwijl het dijbeen stabiel wordt gehouden. Hierdoor kan de professional de beweging van het scheenbeen ten opzichte van het dijbeen observeren en meten.

Wat wordt gemeten tijdens de Lachman-test:

Bewegingsbereik: De test meet de hoeveelheid beweging van het scheenbeen ten opzichte van het dijbeen. Normaal gesproken is er slechts een minimale beweging, maar als de ACL beschadigd is, kan er een abnormale beweging optreden. Deze beweging wordt vaak vergeleken met de andere knie van de patiënt.

Stabiliteit: De mate van stabiliteit van de knie wordt beoordeeld. Als de ACL is gescheurd of beschadigd, kan de knie instabiel aanvoelen tijdens de test. Dit kan wijzen op een probleem met de stabiliserende functie van de ACL.

Subjectieve feedback: De patiënt kan ook subjectieve feedback geven over eventuele pijn, ongemak of een gevoel van instabiliteit tijdens de test. Deze feedback kan ook worden meegenomen in de evaluatie.

Over het algemeen duidt een positieve Lachman-test, waarbij er te veel beweging of instabiliteit wordt waargenomen, op een letsel aan de ACL. Dit kan variëren van een gedeeltelijke scheur tot een volledige ruptuur van de voorste kruisband. Op basis van de resultaten van de test kan verdere diagnostiek en behandeling worden overwogen om het letsel te beoordelen en te behandelen.

Andere testen om de voorste kruisband te controleren

Er zijn verschillende klinische tests en diagnostische procedures die worden gebruikt om de voorste kruisband (ACL) in de knie te controleren en te beoordelen op letsel of instabiliteit. Enkele van de meest voorkomende testen en diagnostische methoden zijn:

Voorste schuiflade-test: Deze test houdt in dat de knie in een bepaalde hoek wordt gebogen en de medische professional de voorwaartse beweging van het scheenbeen ten opzichte van het dijbeen beoordeelt. Een positieve voorste schuiflade-test kan duiden op een ACL-letsel.
Pivot-shift-test: Bij deze test wordt de knie in een bepaalde hoek gebogen en vervolgens roteert de medische professional voorzichtig het onderbeen. De test beoordeelt of er een ongecontroleerde rotatie van het scheenbeen optreedt, wat vaak aanwezig is bij ACL-letsel.
MRI (Magnetische Resonantie Imaging): Een MRI-scan van de knie is een beeldvormende procedure die gedetailleerde beelden van de kniestructuren, inclusief de ACL, levert. Dit kan helpen bij het identificeren en beoordelen van letsel aan de ACL.
Arthroscopie: Arthroscopie is een invasieve procedure waarbij een kleine camera (arthroscoop) in de knie wordt ingebracht via kleine incisies. Hiermee kan de arts direct de toestand van de ACL en andere kniestructuren bekijken en eventueel reparaties uitvoeren.
Belastingstudies: Sommige geavanceerde diagnostische tests omvatten belastingstudies, waarbij de knie wordt onderworpen aan verschillende belastingen om de stabiliteit en functie van de ACL te beoordelen.

Het type test of diagnostische procedure dat wordt uitgevoerd, hangt af van de specifieke klinische situatie van de patiënt en de ernst van het vermoede ACL-letsel. Een getrainde medische professional zal de meest geschikte testen selecteren om een nauwkeurige diagnose te stellen en een behandelingsplan op te stellen.

We helpen je graag verder!

Vul dan het formulier in met jouw gegevens en wij nemen zo spoedig mogelijk contact met je op om je meer informatie te verstrekken.

Referenties voor dit artikel